Van Steven Reinberg

HealthDay Reporter

DONDERDAG 17 JANUARI 2019 (HealthDay News) - Bijna 25 procent van de antibiotica die in de Verenigde Staten worden voorgeschreven, wordt gegeven voor aandoeningen die ze niet mogen behandelen, ontdekte een nieuwe studie.

Antibiotica zijn wondermiddelen die dodelijke bacteriële infecties kunnen genezen. Maar al te vaak worden ze gegeven voor de behandeling van virale infecties, zoals verkoudheid en griep, waarvoor ze niet effectief zijn.

En het overmatig gebruik van antibiotica brengt gevaren voor de volksgezondheid met zich mee, waarschuwen experts.

"Antibioticavoorschrift is een belangrijke aanjager van de ontwikkeling van bacteriën die resistent zijn tegen antibiotica," zei hoofdonderzoeker Dr.Kao-Ping Chua, een assistent-professor kindergeneeskunde aan de universiteit van Michigan in Ann Arbor.

Antibioticaresistente bacteriën zijn wereldwijd een van de grootste bedreigingen voor de gezondheid, zei hij.

Elk jaar ontwikkelen 2 miljoen Amerikanen antibioticaresistente infecties en sterven er 23.000, volgens de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention.

"Gezien dit, is het dringend voor aanbieders om ongepast voorschrijven van antibiotica te elimineren, zowel omwille van hun eigen patiënten als voor de maatschappij in bredere zin," zei Chua.

Voor het onderzoek bestudeerden Chua en zijn collega's de verzekeringsgegevens van meer dan 19 miljoen kinderen en volwassenen jonger dan 65 jaar. Alle patiënten waren privé verzekerd.

De onderzoekers zeiden dat meer dan 23 procent van de recepten ongepast of niet medisch verantwoord was. De ongepaste recepten waren meestal voor verkoudheid, infecties van de borst en hoest.

Ongeveer 36 procent van de recepten zou geschikt kunnen zijn geweest, maar onnodig, omdat ze waren voor aandoeningen zoals sinusitis en keelpijn, die viraal kunnen zijn.

De meeste ongepaste recepten waren afkomstig van artsenpraktijken, spoedeisende hulpcentra en spoedeisende hulp. Bijna 29 procent van de recepten had geen diagnosecode en was misschien ongepast omdat sommige werden gegeven op basis van telefonische of online consulten, zo blijkt uit de studie.

Onderzoekers ontdekten dat 1 op de 7 patiënten in 2016 ten minste één onnodig antibioticavoorschrift vulde. Dat komt neer op 1 op de 10 kinderen en ongeveer 1 op de 6 volwassenen.

"De meest recente nationale onderzoeken naar overmatig gebruik van antibiotica in de VS maakten gebruik van oudere gegevens uit de eerste helft van dit decennium", zei Chua. "Uit ons onderzoek blijkt dat ondanks wijdverbreide inspanningen ter verbetering van de kwaliteit, het ongeschikte voorschrijven van antibiotica nog steeds hoogtij vierden in 2016."

vervolgd

Dr. Marc Siegel, professor in de geneeskunde aan het NYU Langone Medical Center in New York, is ervan overtuigd dat ongeschikte recepten voor antibiotica vaker voorkomen dan deze studie aantoonde.

"We zijn er zeker van om antibiotica op een grote manier te preserveren," zei hij.

De redenen zijn veel en gevarieerd. Voor een, Siegel zei, bijna alle bovenste luchtweginfecties zijn virale, maar veel artsen vrezen de zeldzame bacteriële infectie te missen en een antibioticum voor te schrijven voor het geval dat. En patiënten eisen ze vaak.

Artsen moeten meer vragen stellen over de toestand van de patiënt voordat ze een recept schrijven, zei hij.

"Het is een klinische beslissing om antibiotica voor te schrijven," zei Siegel. "We hebben de neiging erop te vertrouwen dat we de patiënt zich beter willen laten voelen."

Hoewel artsen vaak denken dat het niet schadelijk is om een ​​pakket antibiotica te geven, kan dit voor sommige patiënten problemen veroorzaken.

Patiënten met hartaandoeningen kunnen bijvoorbeeld een onregelmatig hartritme ontwikkelen door bepaalde antibiotica, zei Siegel. Antibiotica kunnen ook de darmbacteriën van kinderen doden, waardoor ze risico lopen op allergieën, voegde hij eraan toe.

"Patiënten zouden hun artsen niet moeten pushen voor antibiotica," zei Siegel. "Artsen, voelen zich niet onder druk gezet om een ​​pil te geven die misschien niet nodig is."

Het rapport werd online gepubliceerd op 16 januari in het peer-reviewed medische tijdschrift De BMJ.